Ne kadar uzun bir zaman oldu yazmayalı... Neredeyse 2 ay. 2,5 yaşında bir bızdırık için 2 ay demek fazlaca değişim demek. Artık konuşma olaylarını hallettiğimiz gibi, uzun uzun birşeyler anlatmaya, fikir beyan etmelere geçtik. Aramızdaki bağ hergün değişiyor, biraz daha arkadaş olabiliyoruz. Bir sürü yeni fotoğrafta var ama şuan yüklemek için gerekli ekipmanlarım yanımda yok, en kısa zamanda ekleyeceğim.
Efe bu süre zarfında hayatında ilk defa kreşe gitti, hemde dolu dolu bir hafta (5 yarım gün). Ve sonuç fena sayılmaz... Efe okulda son derece mutluydu, biraz mikroplarla tanışma pahasına denememizi yaptık. Olumlu tepki verdiği içinde evladımla gurur duydum diyebilirim. Şimdi bir düzende tekrar başlatmak istiyorum ama henüz konuyu bir karara bağlamadık. Hem Lia hem kreş... Hem gelmekte olan soğuklar? Biraz kafam karışık onun orada ne kadar mutlu olduğunu gözlerimle gördüğüm için bütün kış sabah-akşam evde oturması pek içime sinmeyecek gibi...
Birde geç uyumalarımız başladı. Öğlen uykusu biraz öğleden sonra uykusuna dönünce, elimizde hepimiz uyuduktan sonra uyumaya ikna olan bir çocuk var
:( Bu konuyu günler kısalınca çözebileceğimizi düşünüyorum.
Bu sadece ipin ucu kaçmasın diye ufacık bir yazı. En kısa zamanda sonbahar hakkında, kış planlarım hakkında ve Efe ile geçen 2 ay yaptıklarımız hakkında detaylı yazılarımla burada olacağım.
