26 Kasım 2014

Zaman su gibi...

En son Nisan ayında yazmışım, arada öyle çok şey oldu ki, kronolojik olarak sıralayabilmem için saatlerce düşünmem gerekir. En güzeli madde madde aklıma gelenleri sıralamak...

Kardeşim canım Serkan'ımın dünya tatlısı bir oğlu oldu, Batu ;) Nefis bir lokum kendisi, 5.Ağustos doğumlu.

Efe Temmuz'da Geniz Eti (Adenoid) ve kulak tüpü ameliyatı oldu. Ben izin almıştım bir hafta (Lia izne gittiğinde bir boş günümde "Bu çocuk bu kış çok ve uzun hasta oldu Can Bey bi kontrol etseniz" dememle "acil ameliyat edelim kulaklar kötü durumda" demesi bir oldu. Ve anestezi uyanmasının bize zorluğu dışında kolay bir süreçte bu durumu attlattık, dilerim olası faydalarını görürüz.

Efe ile tatil bu sene uzun ve güzeldi. Ayda, Eren, Feride Anne, Lia ve ben Ayvalık, Altınova'ya gittik. Ev kiralayıp gidince de tam yazlıkçı olduk. Sabah kahvaltı, deniz, ev, duş, yemeki olursa uyku yoksa dinlenmeye çalışma sonra öğleden sonra yine deniz, duş, yemek olursa gezme... Derken akşamları Ayda ile kaçamaklarımız oldu, çocuksuz kafa dinleme saatleri. Efe simit & kollukla başladığı tatile neredeyse kolluksuz son verdik. Kuma denize güneşe doyduk, tabi ki düştük ağladık, yorulduki huysuzlaştık, tutturduk, öğlen uyumadık, bu arada birde kulaklarımızdaki tüpten fark etmediğimiz orta kulak başlamış... Dönüşte akıntı devam edince gittik Can Bey'e bir kaç güne kulak damlası ile atlattık çok şükür.

Efe bezi & emziği bıraktık :) Bebeklikten küçük çocukluğa geçtik sanırım artık tam anlamıyla...

Tek ve en büyük hata birlikte uyuyor olmamız, bunu da en kısa zamanda aşmamız lazım.

Birkaç foto ile bitirelim şimdilik.

Bir sonraki postum okulla ilgili olucak...










25 Nisan 2014

Aylardan Nisan oldu

İstanbul'dan yeni geldik... Erenalp'in doğumgünü için gitmiştik, gezdik, eğlendik geldik... Kışı yavaş yavaş geride bırakıyor olduğumuz bugünlerde sokaklar beni çağırıyor yine desem yeri. Uyumadığım, çalışmadığım, Efe'nin hasta olmadığı heran gezmek istermi bir insan, BEN İSTİYORUM.

Efe ilginç soruları ve halleriyle bizi hergün şaşırtıyor desem yeri, bana geçen akşam yemeğinde "anne sen yemek yapmayı nerden öğrendin?" dedi... Kuzum benim, yakışıklı oğlum. Yarın saçlarımızı da kestireceğiz :)) Çok heyecanlıyım. Ve işte birkaç foto...

Bizim Selfie'miz...







18 Şubat 2014

Uzun zaman sonra...

Uzun zamandır yazamadım. Arada neler oldu derseniz? Efe artık 3 yaşında bir delikanlı, küçük adam. Doğum gününü keyifli bir brunch eşliğinde kutladık ama henüz fotoğrafları bilgisayara aktarma fırsatı bulamadım. Çünkü ofisimizi taşıdık, Armada'dan Kentpark'a, ne yazık ki evime biraz daha uzaklaştım. Trafikli saate gitmek işkenceden başka birşey değil. Günler biraz uzasa belki bu kadar korkunç görünmeyecek göze.

Yılın ilk ayı Büyükbabaannenin kaybı ile başladı ne yazık ki... Allah rahmet eylesin, nurlar içinde yatsın. Yılbaşımız evdeydi dolayısıyla, Efe & Lia & Ben oturduk. Koray hastanede idi.

Yeni yaşımz için yine magnet yaptırdık, hemde bir sürü...Örneklerini bir sonraki postuma ekleyeceğim.

En kısa zamanda detaylı, fotoğraflı, tadına doyulmaz bir yazı yazacağım ama şimdilik bu kadar, birkaç foto ile bu güzide yazımı bitiriyorum...

Haaaaa....bu arada bize bir misafir geliyor!... Çok heyecanlı. Anlayan anladı, sevgiler :)))))


Efe & Lia ev halleri

Armada ofiste son poz!..

Yaşasın Kurabiye yapıyoruz

Fuat Dede & Efe & Noel Baba Panora'da

Babamızın Yılbaşı hediyesi kazağımız da pek yakıştı

Evime en sonunda istediğim şu ahşap harflerden aldım :)

Poz ver oğlum deyince eline Mater'ı da aldı ve zoraki güldü, nasıl ama?

Yaz gelsin, gidelim İncek'e, değil mi Aybegüm?

Yaz 2012... Balkon, sıcak, belki izin hatta... Ahh ahhh