oğlumu özledim

Oğlum dünyaya geldiğinden beri ilk defa ondan ayrı 2 gece geçirdim. Toplantı için İstanbul'a geldim. Burada fırsatını ele geçirdiğimde etrafımdakilere Efe'nin fotoğrafını gösterirken buluyorum kendimi ve şimdi bunu yapan ve geçmişte anlamadığım anneleri anlıyorum... Şirketimizin yurtdışından konukları geldi, sohbetler nerelisin, ne kadar zamandır burada çalışıyorsun diye başlıyor. Benim repliğim genelde aynı, Selen, Ankara'da merkez ofisteyim, 5 yıldır bu şirketteyim, 20 aylık bir oğlum var :))) 30 konuğun 29'u (bölge müdürü hariç) bunu biliyor :))
Allah hiç kimseyi evladından ayırmasın diyorum. Ki bu güzel ve kısa bir ayrılık. Ve oğlumun Ankara'da çok iyi olduğunu, emin ellerde keyfi yerinde olduğunu çok iyi biliyorum... Ve kocam seni de çok özledim, gerçekten. Biz işlerimiz dolayısıyla pek fazla seyahat etmeyen ve ayrı kalmayan - :)) bir çiftiz, ayrılığa pek alışık değiliz.
Bugün toplantımız bittiğinde kendimi İstiklal'e attım, sonuna kadar yürüdüm geldim. İyi geldi, açık hava, bol insan. Şimdi otelden ayrılıp havalimanına gidiyorum. Gece evimde olacağım.