İlkokul hazırlık sınıfı vardı bizim zamanımızda. Ben Çankaya İlköğretim Okulu'nun hazırlık sınıfına gitmiştim sanırım çok kısa bir süre. Çünkü o zaman neredeyse hiç Türkçem yoktu, Norveç'ten yeni dönmüştük. O sene Anıtkabir'e gitmişiz, anneannem, annem, babam, Beyhan Teyze, Serkan ve ben. O fotoğraflar olmasa o anı aklımda kalmazdı bu yüzden öyle kıymetli ki fotoğraf... O an'ı ölümsüzleştirmek... Sihir gibi birşey. Bizde bu 23 Nisan'da Efe'yi Anıtkabir'e götürdük, hemde kalabalık gittik, kuyruk bekledi... Aşağıda birkaç fotoğraf var ama bir kısmınıda bastırmak saklamak istiyorum.
Bu ara bir başka zevkimizde at binmek... Daha doğrusu Pony. 23 Nisan kutlamaları kapsamında gittiğimiz Binicilik Kulübünde hayatının en keyifli anlarını yaşadı. Yine aşağıda bir kaç foto var.
Her bulduğumuz boşlukta parkta alıyoruz soluğu.
Balkonumuzu oturuma açtık, şimdilik yalnızca gündüz. Gece oturmalarına az zaman daha var.
Yazlık kışlıklar yapıldı, Eren kuzenimiz sağolsun, dolap bildiğiniz taşıyor. Çocuğun giydiği haram, yediği helal demişler ama burada durum farklı giydiği de helal, tekrar tekrar giyiliyor, ne mutlu.
Ne olursa olsun Efe'nin şuan aklı bisiklete binmek ve top oynamakta. Dün amcasıyla büyük bisiklete bindi, fotolar yarın öbür gün burada olucak...
Havalar güzelleştikçe buralar daha bir dar gelir oldu. Hayat açık havada, ağaçta, kuşta...
 |
| Anıtkabir'in güzel bahçesinde yakışıklım |
 |
| Halası ile |
 |
| Amcası ile |
 |
| Gezmeye gidiyor olmanın verdiği heyecan :) |
 |
| Halası & Amcası ile 23 Nisan |
 |
| Amcam & ben |
 |
| Lia ile Binicilik Kulübüne girerken... |
 |
| Edindiği kız arkadaş ile sanırım gizli birşeyler konuşurken |
 |
| Dünya tatlısı minik jokey'im |
 |
| Kendinden emin oğlum benim :) |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder