Sabah fırsat bulur da önce okuma listemdeki diğer blogger arkadaşları okursam ya da instagram'a göz atarsam hiçbirşey paylaşamıyorum, ya birine kilitleniyorum, ya işim yoğunlaşıyor ya aklım karışıyor. Onun için önce yaz sonra oku modelini tercih etmekte fayda var diyorum.
Dün gece viber üzerinden Serkan'la konuştum sonra Efe'nin fotoğrafını çektim, uyurken sonrada altına şöyle yazıverdim:
Emir Efe Susam'a bir anı olsun istedim... Onun hatırlayamayacağı anıları annesi yazsın, yıllar sonra oğluşu okusun istedim...
30 Mayıs 2013
21 Mayıs 2013
Durum güncelleme
23 Nisan 2013 Kuğulu Park |
"Kendinden küçüğü bulmuş çok mutlu :)" |
Bu foto da bundan tam 1 sene önce çekilmiş!... Tatlı bebeğim. |
Mayıs ayı yazı yazamadığım bir ay oldu nedense. Bahar yorgunluğu tembelliği bu olsa gerek. Son durum: Efe tam gaz konuşma çabasında zaman zaman oyuna daldığında kendi kendine konuşuyor olduğunu fark ediyorum (ki bu harika bir şey, hayal dünyası gelişiyor die mutlu oluyorum).
Diyet yapmaya çalışıyorum ama yaz geldi gelecek derken yine tam istediğim gibi olmadı ama pes etmek yok!!!
Aybe'mizden de bir oğluş geliyor (hayırlısıyla :)) Efe'ye 2,5 yaş küçük bir kardeş geliyor...
Biraz önce evi aradım, oğlumun misafirleri vardı, anneannesi, babaannesi, kuzeni ve anneannem. Babaannesi onları bahçeyede çıkarmış, mutluluktan uçuyordur bizimki.
Artık sevgili eşimin bana hediyesi olan bir iphone 4'üm var :)) Akşamları da bol fotoğraf çekip burada paylaşacağım :))
Bugün akşam erkek traşı olmaya gidiyoruz, berbere.
13 Mayıs 2013
Efe'nin kırmızı bisikleti
Günler hızlıca akıp gittiğinden arada olup bitenler çabuk unutuluyor.
Dün anneler günüydü. Annemin Anneler gününe denk gelen eğitim programı nedeniyle beraber olamayacağımızdan Cumartesi akşamı anneannem & annem ve ben yemeğe çıktık. Pazar günüyse İncek'te aile kahvaltısı. Erenalp'in gittiği okul'un (Ya-Pa) brunch'ı vardı hepbirlikte oraya gittik. Çocuklar gönüllerince koştu eğlendi bizde keyifle oturduk. Tabi ki klasik olarak Efe eve gidiş yolunda arabada uyuya kaldı . Bizde ona bisiklet almaya gittik dedesiyle. Uyanıpta bisikletini gördüğü anda ki şaşkınlığı, ilk bindiğindeki havasını görmeniz lazım. Dün bütün akşam bisikletin tepesindeydi. Keza bugünde evi her aradığımda Lia bisikletin üzerinde olduğunu söylüyor. Efe ve Efe'nin kırmızı bisikleti, ilk bisikleti... En kısa zamanda fotoğraf eklemeliyim anlatmakla olmaz, dimi ama?
Birde geçen hafta Perşembe günü Anne-Babalara yönelik, Disiplin (2-6 yaş ağırlıklı) konulu bir seminere katıldım. Üye olduğum Ankaralı Blogger Anneler'in duyurularını takip ediyordum, katılma şansım oldu. Çok şey öğrenmenin yanında, üye olan diğer annelerle tanışmak çok keyifliydi.
Başkaca havalar serinledi kıştan kalma bir hafta yaşıyoruz, güneşi özledik.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)