Durun kar taneleri

"Yollar benim umudumdur yolları kapatmayın

yağmayın yollarıma durun kar taneleri..."

Dün akşam tamda iş çıkış saatinde yağan şiddetli kar yolları kapattı denebilir. Önce Kızılay'a kadar 2 saat süren bir otobüs macerası daha sonra Kızılay'da çaresiz olduğumuzu anlamamız ve arkadaşım Sibel'in eşinin bizi alıp eve götürmesi filan derken eve ulaşmam saat 8'i geçiyordu. Fakat daha kötüsü Efe dün göz doktorundan çıktığında, babasıyla beraber, Cinnah Caddesinde karın, trafiğin, kar lastiksiz arabaların hışmına uğramışlar. Ve sevgili oğlum canhıraş ağlamış arabada :( Koray ve Lia'nın yüreği paralanmıştır eminim. Neyse ki çok geç olmadan eve varmışlar. 

Kar münasebetiyle otobüslerle hiç olmadığım kadar haşır neşir oldum. Malum kar yağdığı zaman en emin, en hızlı ve en ucuz seyahat ancak otobüsle mümkün. Yaşasın ego :)

Efeciğimin bugün 1 yaş aşıları var. Dilerim mümkün olduğu kadar macerasız, ağrısız ve tabi ateşsiz bir aşı günü olur. 

Postumu kardeşimin yıllar önce Ankara'da yine bir karlı günde çektiği fotoğraflarla bitirmek istedim. Şarkı nostaljik, fotoğraflar nostaljik...

Kuğulu Parkımızın kibar kuğuları

Bir Ankara klasiğidir Kuğulu...

Annemin evinden Tunalı'ya doğru, Protokol Yolu

Cinnah Caddesinin altındaki anıt. Efecik büyüdüğünde bunlar duruyor olurmu hala bilemiyorum?..

ÖZEL

Belki zihinsel yorgunluktan, belki kış mevsiminin herkeste yarattığı genel psikolojisinden, nedendir bilmem, ben bu ara karmakarışığım. 

Evet kendime karmakarışık diyebilirim, TDK'daki kelime karşılığı (mecaz anlamda) tam beni anlatıyor, buyurun:

Karmakarışık: Huzursuz, kararsız, karmaşık

Birde bir cümleyle örnek vermişler ki o da pek hoşuma gitti...
"Başımın içinde bir sis ve hep ona bağlı karmakarışık hayaller var." - P. Safa